Częste pytania

Metoda Kinesiotaping wspomaga terapię mięśniowo-powięziową poprzez działanie sensoryczne plastra kinezjologicznego, który nie zawiera leków, lateksu i jest hipoalergiczny.

Plaster rozciąga się tylko w jednym kierunku, a jego mechaniczne oddziaływanie na skórę i powięź powoduje zmniejszenie nadwrażliwości sensorycznej okolicy poddawanej terapii oraz zmniejszenie nacisku na receptory bólowe i redukcję obrzęków miękkich i niewielkich. Poza tym wpływa bardzo szybko na zmniejszenie krwiaków powstałych po iniekcjach lub urazach. Kinesiology Taping poprzez swoje działanie sensoryczne odwrażliwia i poprawia elastyczność blizn pooperacyjnych po laparoskopii i laparotomii oraz po cięciu cesarskim.

bardzo szybko na zmniejszenie krwiaków powstałych po iniekcjach lub urazach.
Kinesiology Taping poprzez swoje działanie sensoryczne odwrażliwia i poprawia elastyczność blizn pooperacyjnych po laparoskopii i laparotomii oraz po cięciu cesarskim.

Plastrowanie dynamiczne jest bezpieczne dla kobiety w ciąży, ponieważ plaster nie zawiera żadnych leków, jest hypoalergiczny i odciąża napiętą tkankę w okolicach brzucha, grzbietu, miednicy i kończyn. Odpowiednio dobrane aplikacje kinesiology tapingu zmniejszają napięcie w okolicy brzucha, redukują ból w odcinku szyjnym i lędźwiowym oraz odciążają napięty brzuch w ostatnim trymetrze ciąży, podpierając go. Dodatkowymi atutami plastrowania są: zabezpieczenie często pojawiających się przepuklin pępkowych lub rozejścia kresy białej i zmniejszenie bólów w okolicach spojenia łonowego.

Po okresie 6 tygodni, jeśli blizna po operacji ginekologicznej lub cięciu cesarskim się zagoiła, można bezpiecznie pracować z nią poprzez precyzyjną terapię tkanek miękkich.  Fizjoterapeuta sprawdza napięcie tkanek miękkich brzucha i precyzyjnie dobiera odpowiednie techniki manualne w celu rozluźnienia blizny pooperacyjnej. Dodatkowo wykorzystuje taping do wspomagania terapii blizny. Zaleca Pacjentce również ćwiczenia i mobilizacje blizny w domu.

Badanie cytologiczne polega na pobraniu (delikatnym zeskrobaniu) małej próbki komórek z szyjki macicy za pomocą specjalnie przygotowanej szczoteczki/łopatki, naniesieniu tego materiału na szkiełko i jego utrwaleniu w przypadku cytologii konwencjonalnej. Podczas wykonywania cytologii płynnej materiał pobrany od kobiety umieszczany jest razem z końcówką szczoteczki cytologicznej w pojemniku z płynem, którego zadaniem jest zapobieganie uszkodzeniu pobranych komórek. Próbka zostaje zachowana i wysłana do laboratorium w celu przebadania na obecność nieprawidłowych komórek. Badanie jest bezbolesne, można je wykonać podczas rutynowego badania ginekologicznego.

Badanie cytologiczne jest badaniem przesiewowym, którego celem jest wykrycie nieprawidłowości w obrębie komórek pobranych z okolicy ujścia zewnętrznego oraz kanału szyjki macicy. Cytologia powinna więc być wykonywana regularnie – co najmniej raz w roku od momentu rozpoczęcia współżycia, nie później jednak niż w 25 roku życia. W przypadku kobiet z grupy ryzyka, tj. nosicielek HPV, nosicielek HIV, kobiet z osłabionym układem odpornościowym, po chemioterapii wskazane są częstsze wizyty i badania.

Zalecanym jest czas między 10., a 20. dniem cyklu. Ważne, by liczyć od 1. dnia zdecydowanego krwawienia miesiączkowego. Jeśli długość cyklu jest inna niż co 28 dni, zalecanym jest czas około 2 – 3 od zakończenia miesiączki do około 7 dni przed kolejną menstruacją. Trzeba pamiętać, że 2 – 3 dni przed wizytą Pacjentka nie powinna współżyć, stosować globulek dopochwowych, tamponów, irygacji dopochwowych. W przypadku krwawienia w środku cyklu, o wykonaniu cytologii zdecyduje specjalista ginekolog.

Kolposkopia jest nieskomplikowanym i precyzyjnym badaniem, przeprowadzanym za pomocą kolposkopu (specjalnego wziernika) w celu oceny pochwowej części szyjki macicy, pochwy oraz sromu. Kolposkop umożliwia obserwację dolnego odcinka dróg rodnych w nawet 50 krotnym powiększeniu i różnicowanie zmian łagodnych ze zmianami budzącymi niepokój onkologiczny, z których należy pobrać materiał do badania histopatologicznego. Jest to badanie, któremu mogą się poddać kobiety w każdym wieku.

Badanie nie jest bolesne. Pacjentki mogą odczuwać pewien dyskomfort w trakcie umieszczania wziernika w drogach rodnych. Jeśli lekarz ginekolog pobiera w trakcie badania wycinek, Pacjentka może odczuwać delikatne pieczenia. W całości badanie kolposkopem jest krótkie (trwa zazwyczaj kilka bądź kilkanaście minut), nieinwazyjne i nie sprawia bólu.

Biopsja aspiracyjna endometrium jest najmniej inwazyjną i szybką metodą. Ma zastosowanie między innymi w diagnostyce nieprawidłowych krwawień z jamy macicy, niepłodności czy zmian w obrębie endometrium uwidocznionych w innych badaniach. Polega na wprowadzeniu cienkiej rurki do jamy macicy przez szyjkę macicy i pobranie materiału przy udziale podciśnienia. Rurka – nazywana Pipelle, wyposażona jest w specjalny mechanizm zasysający fragment tkanki błony śluzowej macicy. Zabieg trwa kilka minut.

Biopsja endometrium stosowana jest głównie jako narzędzie diagnostyczne. Obserwuje się też jej pozytywne działanie w przypadku procedur do in vitro, zwłaszcza gdy nie dochodzi do zagnieżdżenia zarodka w macicy. Zabieg wykonuje się wówczas w ostatniej fazie cyklu, tuż po owulacji. Polega na celowym uszkodzeniu – skaleczeniu błony śluzowej macicy, efektem którego jest stan zapalny. Ten z kolei rozpoczyna proces naprawy, poprawiający receptywność endometrium, czyli jego zdolność do przyjęcia i zagnieżdżenia zarodka. Cały zabieg wykonywany jest pod kontrolą lekarzy specjalistów.

Wskazań do wykonania tego badania jest dosyć dużo. Wykonywanie USG piersi raz w roku po 25. roku życia jest elementem profilaktyki u każdej kobiety. Wskazaniem jest planowanie rozpoczęcia antykoncepcji hormonalnej lub hormonalnej terapii zastępczej oraz stosowanie antykoncepcji i wspomnianej hormonalnej terapii zastępczej. Na pewno należy wykonać USG, planując ciążę. Każda zmiana, tj. zaczerwienienie skóry na piersi, zmiana kształtu czy symetrii piersi, wciągnięcie brodawki sutkowej, wyciek z brodawki sutkowej są wskazaniem do wykonania badania. Trzeba je też wykonać po urazach piersi, przed planowanym zabiegiem wszczepienia implantów i po ich wszczepieniu, w okresie karmienia przy podejrzeniu zastoju, torbieli, stanu zapalnego. USG piersi powinno być badaniem uzupełniającym mammografię u kobiet powyżej 40. roku życia z zachowaną gruczołową strukturą piersi.

Zespół policystycznych jajników, określany skrótem PCOS, może powodować nieregularne miesiączki, nadwagę lub otyłość, trądzik. Kobiety z PCOS mogą mieć mniej niż 8 miesiączek w ciągu roku, chociaż choroba może występować także przy prawidłowym miesiączkowaniu. Pacjentki uskarżają się często na cerę – tłustą, z wypryskami i dodatkowe owłosienie – na górnej wardze, podbródku, klatce piersiowej i brzuchu lub wypadanie włosów. Duży dyskomfort wywołuje długi czas trwania zespołu napięcia przedmiesiączkowego, ze zmianami nastroju, bólami pleców, bólami miednicy, wzdęciami. Zespół może powodować trudności z zajściem w ciążę.

Tryb życia ma duży wpływ na niepłodność i dotyczy obojga partnerów, chociaż przede wszystkim mężczyzn. Siedzący tryb życia, brak ruchu, szkodliwe warunki pracy (np. promieniowanie elektromagnetyczne, wysokie temperatury), palenie nikotyny, nadużywanie alkoholu i leków mogą być przyczyną tak zwanej niepłodności niewyjaśnionej. U kobiet wpływ na niepłodność mają wszelkie przebyte infekcje dróg rodnych i choroby immunologiczne. Nie bez znaczenia jest też palenie nikotyny – kobiety, które rozpoczęły palenie przed 18. rokiem życia znajdują się w grupie ryzyka niepłodności.